همبستگی تصویر ذهنی با ناامیدی در بیماران ۱۰ الی ۲۱ سال مبتلا به تالاسمی ماژور شهرکرد

چکیده سابقه و هدف تالاسمی، نوعی کم خونی است که فرد در اثر بیماری دچار تغییر شکل صورت و اندام ها می شود و تصویر ذهنی بدی از خود پیدا می کند که می تواند خطر بروز ناامیدی را افزایش دهد. اخیراً وضعیت سلامت روانی این بیماران، مورد توجه مسئولین بهداشتی قرار گرفته است. این پژوهش با هدف بررسی همبستگی تصویر ذهنی با ناامیدی در بیماران10 الی 21 سال مبتلا به تالاسمی ماژور در شهرکرد انجام شد. مواد و روش ها در این مطالعه توصیفی - همبستگی، جامعه مورد مطالعه بیماران 10 الی 21 سال مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به مراکز درمانی بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد در سال 1393 بودند. 110 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور در مطالعه شرکت کردند و تصویر ذهنی و ناامیدی آنان توسط پرسشنامه تصویر ذهنی آفر و پرسشنامه ناامیدی بک سنجیده شد. نتایج با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن، t مستقل و من ویتنی یو تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نتایج حاکی از این بود که 7/66% این بیماران، تصویر ذهنی متوسط و 3/37% آن ها تا حدودی ناامیدی، داشتند. با ضریب همبستگی 554/0 و 001/0p<  ، بین میانگین تصویر ذهنی و ناامیدی ارتباط آماری معناداری وجود داشت. نتیجه گیری برنامه ریزی به منظور ارتقاء سطح آگاهی، شرکت در کلاس ها و ارائه خدمات مشاوره روان پرستاری، برنامه های آموزشی و مشاوره ای صدا و سیما در کنار ارائه خدمات کلینیکی و درمانی، جهت بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور دارای اهمیت می باشد.